อ่าน Kishibe Rohan Louvre e Iku โรฮังกับความลับของพิพิธภัณฑ์ลูฟร์ การผจญปริศนาอันตรายที่ลูฟท์ของโรฮังเนื่องจากความรักครั้งแรกและความอยากรู้อยากเห็น
อ่านเรื่อง The Senior Disciple“ท่านอาจารย์ ฉันไม่เหมาะที่จะเป็นศิษย์อาวุโส!” ลูกศิษย์คนที่สองของโรงเรียนดาบจางแบก โกกึมโฮ ผู้ไร้ค่าโดยธรรมชาติและไม่มีบุญ โดยลูกศิษย์คนแรกที่ทุกคนเคารพเสียชีวิตกะทันหัน เข้ารับตำแหน่งศิษย์อาวุโสที่เขาไม่ต้องการ ผ่านไปครู่หนึ่ง อาจารย์โกอึนแฮงถูกใครบางคนฆ่า แม้แต่โรงเรียนก็ยังตกอยู่ในอันตรายจากการถูกพรากไป!!! อาจารย์บอกว่าเขาไม่รู้ว่า ‘ชอนบีรอก’ และลูกหลานของเหยี่ยวอยู่ที่ไหน!’ “ทายาทของเหยี่ยวและ ‘ชอนบีรอก’!? นี่มันอะไรกัน!!?” เพื่อเปิดเผยความจริงของการตายของศิษย์คนแรกและเพื่อฟื้นฟูนิกาย นักดาบและนักบวชทั้งหกได้เลือกโกกึมโฮ! [ละครศิลปะการต่อสู้ที่พัวพันกับปรมาจารย์ดาบพุงฮอนและน้ำสกปรกของคังโฮที่แย่ที่สุด!]
อ่านมังงะ Jujutsu Kaisen มหาเวทย์ผนึกมาร เรื่องย่อ: อิตาโดริ ยูจิ นักเรียนมัธยมปลายที่มีสมรรถภาพร่างกายสูงแต่เลี่ยงกีฬามาอยู่กลุ่มเหนือธรรมชาติ ก่อนปู่ตายได้ฝากให้เขาคิดถึงการช่วยผู้อื่นและตายอย่างเหมาะสม เขาได้มาพัวพันกับ “วัตถุต้องสาป” ที่ทำให้สัตว์ประหลาดปรากฏตัว ยูจิ และกลืนนิ้วต้องสาปเข้าไปเพื่อช่วยพวกรุ่นพี่ ถึงพลังคำสาปของนิ้วเทพอสูร เรียวเมน สุคุนะ จะมีพลังรุนแรง แต่กลับไม่สามารถควบคุมร่างเขาได้ ทำให้กลุ่มสมาคมไสยเวทตั้งใจให้เขารวบรวมนิ้วต้องคำสาปของเทพอสูรทั้งหมดรวม 20 นิ้ว (มี 4 แขน) แล้วค่อยกำจัด ยูจิ ในภายหลัง ซึ่งเขายอมรับข้อเสนอนั้นเพื่อช่วยเหลือผู้คนที่อาจเดือดร้อนกับคำสาปเหล่านี้ และเข้าเรียนในโรงเรียนไสยเวทที่โตเกียว มีเพื่อนในชั้นปี 1 อีกสองคน คือ เมกุมิ และ โนบาระ
อ่านThe Strongest Protagonist of All Time
การ์ตูนภาพขาวดำที่ใช้โทนสีและลายเส้นแบบตะวันตกอันมีเอกลักษณ์ ที่เกี่ยวกับเรื่องราวของฝาแฝดที่ได้สูญเสียพ่อแม่ไปทั้งๆที่ทั้งคู่ได้รับการสืบทอดมรดกที่ยิ่งใหญ่จากครอบครัว แต่สุดท้ายสิ่งที่มีอยู่กลับถูกพรากทั้งหมดไปแม่เลี้ยงที่ชั่วร้าย เรื่องราวความรักอันซับซ้อนระหว่างสายเลือดและการแก้แค้นเพื่อทวงคืนในสิ่งที่ถูกพรากจากไปจึงได้เริ่มขึ้น
อ่านเรื่อง I’m Really Not The Demon God’s LackeyLin Jie ผู้ซึ่งได้อพยพเข้ามาในโลกนี้ ทำธุรกิจร้านหนังสือ ด้วยความใจดีและหลงใหล เขามักจะแนะนำหนังสือที่สามารถรักษาจิตวิญญาณของตัวเองให้กับลูกค้าที่พบว่าตัวเองตกอยู่ในสภาพที่ยากลำบากในชีวิต บางครั้งเขาก็จะแนะนำงานของตัวเองให้พวกเขาฟังเช่นกัน เมื่อเวลาผ่านไป ลูกค้าเหล่านี้เคารพเขามาก พวกเขานำของที่ระลึกง่ายๆ มาให้เขาทุกวันเพื่อตอบแทนและขอคำแนะนำเกี่ยวกับวรรณกรรม ในขณะเดียวกันก็บอกคนรอบตัวเกี่ยวกับเจ้าของร้านหนังสือคนนี้ด้วย พวกเขามีวิธีการพูดด้วยความเคารพและเสน่หาเขา – “หมาปีศาจ”, “ผู้สื่อสารแห่งหนังสือพระวรสาร”, “ผู้แต่งพิธีศพ” และ “เดอะสตาร์ เชพเพิร์ด”
