เรื่องราวเริ่มต้นด้วย Sanda นักเรียนมัธยมต้นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ถูกจู่โจมด้วยมีดทำครัวโดย Fuyumura เพื่อนร่วมชั้นของเขา แม้ว่า Sanda จะไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนแรก เขาก็ค่อยๆ เชื่อว่าการกระทำของ Fuyumura เป็นเพียงการกระทำที่หยาบคายที่เกิดจากช่วงหลังมีช่วงวัยรุ่นที่แปลกประหลาด แต่นั่นเป็นความเข้าใจผิดทั้งหมด ฟุยุมุระสงสัยว่าจริง ๆ แล้วซานดะเป็นทายาทของสายเลือดหนึ่ง…
อารยธรรมในอดีตซึ่งปัจจุบันเรียกว่า “โลกเก่า” ได้ผลิต “โบราณวัตถุ” ขึ้นมากมายด้วยเทคโนโลยีขั้นสูง ซากปรักหักพังของวัสดุที่ไม่รู้จักจำนวนมาก อาคารสูงระฟ้าที่ลอยอยู่ในอากาศ ยาแปลกๆ และกลุ่มอาวุธที่ทรงพลังเกินกว่าที่คนจะใช้ หลังจากการล่มสลายของวิทยาศาสตร์และอารยธรรม ผู้คนได้รวบรวม “โบราณวัตถุ” เหล่านี้ และเมื่อเวลาผ่านไป พวกเขาก็ได้สร้างสังคมมนุษย์ขึ้นใหม่ ด้วยวิธีนี้ “นักล่า” ถูกสร้างขึ้น นักรบที่เผชิญกับอันตรายต่าง ๆ ของโลกเก่า อากิระ เด็กชายนักล่าคนใหม่ที่ต้องการจะขึ้นจากสลัม เข้าสู่ซากปรักหักพังของโลกเก่า เขาได้พบกับหญิงสาวลึกลับที่เขาสามารถเห็นได้เพียงคนเดียวในฐานะผี ในโลกที่นักล่าพยายามเอาชนะมรดกของ อารยธรรมเก่าแก่
เมื่อ Kim Kigyu ได้รับคำเชิญให้เป็นผู้เล่น (ผู้เล่นที่มีความสามารถเฉพาะตัว) เขาคิดว่าการต่อสู้ของเขาจบลงแล้ว แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถผ่านระดับ 1 ไปได้! หลังจากทำงานเป็นไกด์บนชั้นล่างของหอคอยเป็นเวลาห้าปี ในที่สุดเขาก็ค้นพบความสามารถในการเชื่อมโยงกับ “อัตตา” และเพิ่มสถานะของเขา เมื่อทักษะใหม่ของเขาปลดล็อกการผจญภัยในประตูที่ยังไม่ได้สำรวจ คิกิวได้รับโอกาสท้าทายความคาดหวังและแสดงให้โลกเห็นว่าอันดับไม่ใช่ทุกอย่าง ติดตามผลงานของผู้แปลก่อนใครได้ที่นี่ คลิ๊กเลย
เขาถูกย้ายไปยังโลกใหม่ในร่างของบุตรที่ไร้ค่าของพระเจ้า และต้องปฏิบัติตามระบบที่ให้งานและรางวัลแก่เขา…
อ่านเรื่อง I’m Really Not The Demon God’s LackeyLin Jie ผู้ซึ่งได้อพยพเข้ามาในโลกนี้ ทำธุรกิจร้านหนังสือ ด้วยความใจดีและหลงใหล เขามักจะแนะนำหนังสือที่สามารถรักษาจิตวิญญาณของตัวเองให้กับลูกค้าที่พบว่าตัวเองตกอยู่ในสภาพที่ยากลำบากในชีวิต บางครั้งเขาก็จะแนะนำงานของตัวเองให้พวกเขาฟังเช่นกัน เมื่อเวลาผ่านไป ลูกค้าเหล่านี้เคารพเขามาก พวกเขานำของที่ระลึกง่ายๆ มาให้เขาทุกวันเพื่อตอบแทนและขอคำแนะนำเกี่ยวกับวรรณกรรม ในขณะเดียวกันก็บอกคนรอบตัวเกี่ยวกับเจ้าของร้านหนังสือคนนี้ด้วย พวกเขามีวิธีการพูดด้วยความเคารพและเสน่หาเขา – “หมาปีศาจ”, “ผู้สื่อสารแห่งหนังสือพระวรสาร”, “ผู้แต่งพิธีศพ” และ “เดอะสตาร์ เชพเพิร์ด”
